…….Houd hier het oog gericht.
Hoe is dat waterschuim zoo heerlijk schoon verlicht?
Het barst, en uit dat schuim verheft zich lelieblank.
De lieflijkste godin, aanminnig, teer en slank.
Wel mogen land en zee vereeren, ’t heerlijk wezen.
Symbool van ’t god’lijk schoon,
uit ’t schuim der zee verrezen.
Shelley

Aphrodite, geboren uit het schuim der zee.
Op de golven met de wind aan land gebracht.
Door Gratiën opgewacht, met gaven van beminnelijkheid.
Dan richt ze zich op….
Heel haar verschijning straalt edelheid.
Standvastig besluit ze haar eigen weg te gaan.